Son zamanlarda etnomüzikologlar arasında ırkçılık ve sömürgeciliğin kalıcı etkileri ve bu fenomenlerin etnomüzikoloji alanını nasıl şekillendirdiğine yönelik ciddi tartışmalar yapılıyor. Bu sunum, Fossum’un Türkiye müzik endüstrisinde telif hakkının gelişimine ilişkin güncel araştırma projesini bu tartışma ışığında yeniden ele alıyor. Fossum, Türkiye’de telif hakkının gelişme sürecinin bazı yönlerden sömürge dinamiklerini yansıttığını savunuyor. Endüstri içerisindeki çeşitli aktörler, genellikle telif hakları politikasını oryantalist bir bakış açısıyla yorumluyor; bazı aktörler ise telif hakları politikasının enternasyonalist yönlerini uluslararası şirketlere fayda sağlamaya yönelik yeni-sömürge (neocolonial) stratejileri olarak görüyor. Sunum, Anadolu halk müziğinde yaratıcılığa dair fikirlerin içselleştirilmiş bir oryantalizmi yansıtıp yansıtmadığını da ele alıyor. Türkiye’deki müzisyenler, sanat müziği ve popüler müzikteki bireysel bestecilik anlayışından radikal bir farklılık içeren şekilde türkülerin, kolektif ve anonim bir yaratıcılık süreci içerdiğini sıklıkla vurguluyorlar. Bireysel ve kolektif yaratıcı süreçlerde varsayılan bu temel farklılık, Doğulu insanların Batılılardan daha ‘’kolektif’’ varsayıldığı oryantalist bir kinaye mi yansıtıyor? Sömürgeciliğin konuyla ilgili kendi analizlerini nasıl şekillendirdiğini yeniden sorgulayacak olan Fossum ayrıca, katılımcıları Türkiye’deki bir araştırmacı olarak kendi konumunu ve sömürgecilik tarihinin Türkiye’deki telif hakları ve yaratıcılık süreçlerini nasıl biçimlendirdiğini tartışmaya davet ediyor.