13 - 14 Aralık 2017 tarihlerinde, ülkemiz akademyası ve beynelmilel müzikoloji dünyası için büyük ehemmiyet arzeden “Uluslararası Hüseyin Sadettin Arel ve Türk Müziği Sempozyumu”, İstanbul Üniversitesi Türkiyat Araştırmaları Enstitüsü ve Atatürk Kültür Merkezi Başkanlığı tarafından müştereken, İstanbul Üniversitesi Kongre ve Kültür Merkeziʼnde tertip edildi. Bu yazımızda, kongrenin üzerinden geçen zaman zarfında hafızamızın nisyānından geride kalanların yardımıyla, iki gün yaşadıklarımızı şahsî izlenimlerimizle aktararak kısa bir değerlendirme yapmaya gayret edeceğiz.

Leiden Üniversitesi Kütüphanesi, aslında uzun zamandır doğu yazmaları açısından öneminin farkında olduğum, ancak hakkında yeterince bilgi sahibi olmadığım bir kütüphane idi. Burada bulunan bazı Türk Müziği yazmalarının künyesini not almış ve ilerde fırsat olursa bunlar üzerinde çalışmak istemiştim. Ancak buraya gelmeye kesin bir şekilde karar vermem, Leiden Üniversitesi’nin Institute for Area Studies: Asia & Middle East bölümündeki bir projeden haberdar olmamla başladı: “Turks, texts and territory: Imperial ideology and cultural production in Central Eurasia” (Türkler, metinler ve bölgeler: Orta Asya’da emperyal ideoloji ve kültürel üretim).

Çoğumuz hayatımızın en az bir döneminde matematik dersinden nefret etmişizdir. Literatüre ‘Matematik Kaygısı’ ismiyle geçen bu durum, eğitim bilimlerinin 50 yılı aşkın bir süredir üzerinde çalışmakta olduğu bir konu. Ancak çalışma alanımız ne olursa olsun, matematiğe bir noktada ihtiyaç duymamız kaçınılmaz. Müzik de bu durumdan halas değil. Musiki nazariyatı eğitimindeki temel eksikliğin kapanması yönünde çok önemli bir çalışma, Doç. Dr. M. Kemal Karaosmanoğlu tarafından gerçekleştirildi ve İTÜ vakfı yayınlarından “Müzik aritmetiği ve ses sistemleri” adıyla Ekim 2017 tarihinde basıldı.